Kaplica na Jaszczurówce została zaprojektowana przez Stanisława Witkiewicza w stylu zakopiańskim , którego jest książkowym przykładem. Powstała w 1906 roku w dzielnicy Zakopanego kojarzonej ze źródłami cieplicowymi. Jest to popularne i chętnie odwiedzane miejsce na mapie miasta, które przyciąga przez cały rok znaczne liczby turystów.
Nazwa dzielnicy w której zlokalizowana jest światynia czyli Jaszczurówka związana jest z występowaniem w okolicy salamandry plamistej - przez górali nazywanej jaszczurem. Tereny te należały początkiem XX wieku do rodziny Uznańskich, którzy postanowili ufundować w tym miejscu kaplice. Budowę ukończono w roku 1908 dzięki pracy lokalnych cieśli. Budynek wraz z wnętrzem został zaprojektowany przez Stanisława Witkiewicza w stylu zakopiańskim z charakterystycznymi dla niego cechami:
- wysoka kamienna podmurówka z arkadowymi podcięciami
- budynek wykonany z płazów układanych na zrąb
- strzelisty dach pokryty gontami
- okna i drzwi bogato zdobione i rzeźbione
Przed wejściem do kaplicy umieszczono rzeźbę przedstawiającą Jezusa Frasobliwego - motyw charakterystyczny dla Podhala.
Wnętrze kościoła przypomina prostą chatę góralską. Witraże umieszczone bo obu stronach ołtarza przedstawiają Matkę Bożą Częstochowską oraz Matkę Bożą Ostrobramską odpowiednio z herbem Orzeł oraz Pogoń. Boczne ołtarze przedstawiają wizerunek świętego Józefa oraz Matkę Bożą z Dzieciątkiem - wykonane przez rzeźbiarza Józefa Janosa z Dębna.
Kaplica nie była nigdy kościołem parafialnym, a opieka pasterka nad nią się zmieniała. Obecnie Kaplica pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa należy do księży Marianów z Cyrhli.
Jest to styl architektoniczny, który został wprowadzony w Zakopanem z inicjatywy Stanisława Witkiewicza. Nawiązuje on do kultury i budownictwa góralskiego - które według polskich elit były nienasiąknięte wpływami stylów z krajów zaborców. Powstał jako odpowiedź na pojawiające się pod tatrami pierwsze budynki wykonane w stylu szwajcarskim. Cechuję się zastosowaniem drewna oraz kamiennej podmurówki dzięki czemu budynki wtapiają się w krajobraz tatrzański. Charakterystyczne są również liczne zdobienia, zwłasza motywy roślinne oraz geometryczne inspirowane sztuką ludową. Oprócz budynków w stylu zakopiańskim powstawały, również meble i przedmioty codziennego użytku.